Industri gaharu di Malaysia, khususnya yang berkaitan dengan perladangan karas (Aquilaria spp.), masih belum matang sepenuhnya. Terdapat beberapa faktor yang menyebabkan kurangnya minat petani untuk menceburi bidang ini, meskipun gaharu memiliki nilai pasaran yang tinggi. Berikut ialah perincian dalam konteks Malaysia:

1. Tempoh Matang Pokok Karas yang Lama

• Pokok karas memerlukan masa 6 – 10 tahun untuk mencapai tahap matang dan menghasilkan gaharu yang berkualiti.
• Ini menjadikan ia satu pelaburan jangka panjang yang tidak sesuai untuk petani kecil yang memerlukan pulangan cepat.

2. Risiko Penghasilan Gaharu Tidak Menentu

• Tidak semua pokok karas akan menghasilkan gaharu secara semula jadi.
• Walaupun kaedah inokulasi (suntikan agen biologi untuk mencetuskan penghasilan gaharu) telah dibangunkan, keberkesanannya masih bergantung kepada pelbagai faktor seperti jenis inokulan, kaedah rawatan, umur pokok dan lokasi tanaman.
• Petani berdepan risiko pokok tidak menghasilkan gaharu walaupun telah ditanam bertahun-tahun.

3. Kos Modal Awal yang Tinggi

• Penanaman pokok karas secara komersial memerlukan modal awal yang besar, termasuk pembelian anak benih berkualiti, penyediaan tanah, kos penyelenggaraan dan kos inokulasi.
• Petani kecil atau sederhana mungkin tidak mampu menanggung risiko dan kos ini.

4. Kekurangan Pengetahuan Teknikal

• Ramai petani masih kurang pengetahuan tentang teknik penanaman, penjagaan dan inokulasi pokok karas.
• Kekurangan latihan dan sokongan teknikal dari pihak berkenaan menyebabkan teknologi ini sukar untuk diakses secara meluas.

- - iklan - - maklumat lanjut, sila klik

Fertitrade (M) Sdn Bhd

M-3-3, Blok M, Encorp Strand Garden Office, No. 12, Jalan PJU 5/1, Kota Damansara, 47810 Petaling Jaya, Selangor, Malaysia.
Tel: 03-7666 8899 Fax: 03-7666 8891
E-mail : enq@fertitrade.com.my

Website: www.agromate.com.my/Fertitrade-M-Sdn-Bhd/

5. Pasaran yang Kurang Telus

• Walaupun gaharu mempunyai permintaan tinggi di pasaran antarabangsa (terutamanya dari Timur Tengah, China dan Jepun), petani sering menghadapi masalah untuk menjual hasil secara langsung kepada pembeli akhir.
• Pasaran gaharu juga tidak mempunyai harga standard yang jelas, menyebabkan petani mudah dieksploitasi oleh orang tengah.

6. Peraturan dan Lesen

• Pengeluaran gaharu dikawal ketat oleh pihak berkuasa seperti Jabatan Perhutanan dan CITES (Konvensyen Perdagangan Antarabangsa Spesies Flora dan Fauna Liar yang Terancam).
• Ini termasuk keperluan lesen penanaman dan pengeksportan, yang boleh menjadi rumit dan membebankan bagi petani kecil.

Kesimpulan: Walaupun gaharu berpotensi tinggi sebagai komoditi eksport bernilai tinggi, perladangan karas di Malaysia masih di peringkat pembangunan. Untuk menggalakkan lebih ramai petani menceburinya, perlu ada usaha bersepadu daripada kerajaan dan agensi berkaitan untuk menyediakan:

• Latihan teknikal
• Subsidi atau bantuan kewangan
• Jaminan pasaran
• Penyelidikan dan pembangunan inokulasi yang lebih efektif

Sumber : Platform Profesional
Nota : Untuk Rujukan Sahaja